„ Człowiek odchodzi, pamięć pozostaje…” wspomnienie o Panu Profesorze.
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 09.11.2015r. odszedł prof. dr hab. inż. Stanisław Peroń.
WSPOMNIENIE O PANU PROFESORZE
Dnia 09.11.2015 roku odszedł od nas Pan prof. dr hab. inż. Stanisław Peroń, wieloletni pracownik Instytutu Zarządzania i Inżynierii Rolnej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Sulechowie. Od 2006 roku prowadził zajęcia na kierunku Technologia żywności i żywienie człowieka specjalności Technologia i zarzadzanie w przemyśle spożywczym z przedmiotów: „Rysunek techniczny”, „Podstawy automatyzacji”, „Inżynieria procesowa”, oraz „Maszynoznawstwo”.
Pan Profesor był absolwentem Wydziału Rolniczego Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. W 1967 uzyskał dyplom magistra inżyniera rolnictwa ze specjalnością technologia przemysłu rolnego. Stopień doktora nauk rolniczych otrzymał w roku 1981 na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej we Wrocławiu na podstawie rozprawy Wymiana masy podczas suszenia wycierki ziemniaczanej w modelu suszarki bębnowej. Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie inżynierii rolniczej uzyskał w roku 1996, na podstawie rozprawy Analiza procesu suszenia wycierki ziemniaczanej na kulach inertu.
W 2002 roku Prezydent Aleksander Kwaśniewski nadał Panu Stanisławowi Peroniowi tytuł naukowy profesora nauk rolniczych. Pan Profesor był członkiem Polskiego Towarzystwa Inżynierii Rolniczej oraz Polskiego Towarzystwa Agrofizycznego, autorem lub współautorem wielu publikacji, współautorem 2 skryptów z zakresu techniki cieplnej oraz niekonwencjonalnych źródeł energii, współautorem 1 opatentowanego wzoru użytkowego, 2 wniosków racjonalizatorskich i 31 ekspertyz.
Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Specjalizował się w suszarnictwa płodów rolnych i żywności.
A tak wspomina Pana Profesora była studenta, a obecnie wykładowca PWSZ w Sulechowie
„Profesora Stanisława Peronia będę zawsze wspominać jako niezwykle skromnego, uśmiechniętego i życzliwego człowieka. Otwartość z jaką dzielił się swoją szeroką wiedzą zarówno ze studentami jaki i współpracownikami zawsze będzie dla mnie wzorcem. Poza niewątpliwymi osiągnięciami zawodowymi w życiu prywatnym Profesor ponad wszystko cenił rodzinę. Lubił także podróże – familijne wakacje w Chicago i wypoczynek w północnej Italii, o których często opowiadał. Kiedy spotykaliśmy się w większym gronie ze swadą wspominał swoją młodość w Jedlinie Zdroju i dzielił się ciekawostkami na temat podwałbrzyskiego kompleksu Riese. Dbał o kondycję - doceniał rolę codziennej, zwykłej aktywności, trenował także judo i pływał. Wielką pasją Profesora była też muzyka – jazz tradycyjny. Nie tylko lubił go słuchać ale także współtworzył (grał na kontrabasie).
Odszedł człowiek wielu talentów i pasji. Będzie nam bardzo brakować Profesora”.
Dr inż. Anna Gawrońska i współpracownicy